Koszyki do przechowywania to niezastąpione segregatory na domowe rzeczy. Praktyczne zastosowanie znajdą szczególnie w łazience jako pojemniki na kosmetyki, ręczniki czy środki czystości. Wiklina szczególnie ta malowana oraz rattan syntetyczny są to materiały, które sprawdzą się w trudnych, wilgotnych warunkach.
Mały koszyczek wiklinowyKoszyk wiklinowy na kosmetykiPłaski koszyk rattanowy
W podziale prętów wiklinowych rozróżniamy amerykankę, wierzbę wiciową, wierzbę migdałową, wierzbę piaskową, które znajdują się najczęściej w uprawach plantacyjnych. Oddzielenie tych odmian jest niezbędne do właściwego wykorzystania wikliny jako materiału do produkcji taśmy wiklinowej lub wyplatania koszy.
Klasyfikacja według wymiarów
Klasyfikacja według wymiarów ustala przedziały długości i grupy przedziałów długości. Przedziały długości, których jest 10, obejmują graniczne wymiary prętów w poszczególnych stopniach długości i ustalają rozpiętość w 1 przedziale 10cm, a w następnych co 20cm. Grupy przedziałów długości dzielą pręty wiklinowe na:
- krótkie obejmujące przedziały 50-120cm
- średnie obejmujące 120-160cm
- długie powyżej 180cm długości.
Klasyfikacja wikliny jakościowa
Opiera się na podziale według rodzaju, ilości i rozmieszczenia wad. Wiklinę niekorowaną dzieli się na dwie klasy jakości i oznacza liczbami rzymskimi.
Przedmioty wyplatane z wikliny towarzyszyły człowiekowi w codziennym życiu przez kilka tysięcy lat....
Obecnie powraca się do wyplatania przedmiotów ze względu na użyty do ich wykonania naturalny surowiec, jakim jest wiklina, także ze względu na bogactwo zastosowanych technik i solidność konstrukcji. Dodatkowo wyroby wiklinowe cieszą ich naturalnym pięknem.
Plecionkarstwo było znane i praktykowane już kilka tysięcy lat przed naszą erą, poprzedziło nawet wypalanie naczyń z gliny. W kulturze egipskiej i celtyckiej wyplatano pojemniki o splocie tak gęstym, że mogły służyć do noszenia wody. Wyplatano także dachy, ściany domów, ogrodzenia, a nawet części garderoby.
Plecionkarstwo rozwinęło się na skutek poszukiwań przez człowieka sposobów zaspokojenia codziennych potrzeb. Ludzie wyplatali potrzebne przedmioty w domach na swoje potrzeby we własnym zakresie W Średniowieczu w zimowym okresie chłopi, pasterze, rybacy i robotnicy wyplatali różnego rodzaju kosze. Ludzie, których bieda zmuszała do wędrowania w celu poszukiwania zarobku, utrzymywali się z wyplotu koszy, a surowiec znajdowali w przydrożnych zaroślach. Z czasem ludzie prowadzący koczowniczy tryb życia zaczęli się osiedlać i stawali się osiadłymi rzemieślnikami. Często zasiedlali tereny zasobne w wiklinę, gdzie zajmowali się hodowlą oraz przetwórstwem wikliny.
W XIXw. zaczęły powstawać warsztaty i manufaktury plecionkarskie. Żaden produkt nie mógł się obejść bez wyplatanego opakowania np. kosze na ryby, koszyczki na butelki z winem, kosze na kwiaty i inne.
W XXw. opakowania te zostały zastąpione opakowaniami z płyt wiórowych, kartonu i plastiku.. W produkcji przedmiotów codziennego użytku coraz częściej używano nowoczesnych materiałów. Wiklina, rarttan czy słoma stawały się coraz mniej popularne i nie doczekały się należytego uznania.
W dzisiejszych czasach wyroby wiklinowe są coraz bardziej doceniane ze względu na praktyczne zastosowanie, ekologiczność i estetyczny wygląd, a przedmioty wyplatane z wikliny coraz częściej goszczą w naszych domach. Wyplatane przedmioty nadal okazują się niezastąpione i ciągle używa się ich w handlu i przemyśle. Zarówno w małych sklepach, jak i w marketach eksponuje się pieczywo w wiklinowych koszykach. Wiklinowe kosze służą także do przechowywania pościeli, nawet przedmiotów wrażliwych na wstrząsy. Coraz częściej do dekoracji mieszkań, wystaw i sklepów używa się przedmiotów wyplatanych z wikliny. Wiklina znalazła także swoje miejsce w ogrodzie, jest wspaniałym materiałem dekoracyjnym. Warto także wspomnieć, że metodą plecionkarstwa wyrabia się kosze do balonów, a nawet trumny wiklinowe.